BİR İŞİ BİTİRİNCE DİĞERİNE KOYUL...


BİR İŞİ BİTİRİNCE DİĞERİNE KOYUL...


26.01.2024

Bu sabah yaptığım rutin kitap okumasında -benim için yeni diyebileceğim- daha önce belki de defalarca okuduğum ama sanki ilk defa okuyormuşum hissi veren bir uyarıyla karşılaştım:

"...öyle ise bir işi bitirince diğerine koyul. Ancak Rabbin'e yönel ve yalvar." (İnşirah, 7-8)

Eminim sizler için de benzer durumlar çokça yaşanmıştır. Elbette ki o andaki halet-i ruhiyeniz etkili olmuştur. İç arayışınızın ve bireysel ihtiyacınızın da bunda etkisi vardır muhakkak. Buna günümüz tabiriyle; "algıda seçicilik" de denilebilir.  Sebepler dairesinde her ne ise...

Fakat benim bahsedeceğim başka bir şey...

Hayat bir ağacın gölgesinde konaklamak kadar kısa ve geçici... ancak bu kısacık konaklamada da yapılabilecek çok şey var. ve geriye dönüp baktığınızda yaptıklarınızın geleceğiniz olduğunu gözlemliyorsunuz. 

Bana bu hisleri yaşatan ve yazdıran henüz yeni yayınlanan Şehre Dair ve Kayıp Öykü kitaplarımdan sonra kafamda dönüp dolaşan yazma planı...

Evet, Şehre Dair ve Kayıp Öykü kitapları Ocak 2024'te yayınlandı. Onlar şimdi okuyucuya emanet artık. Böylece üzerimden bir yükü atmış gibi hafifledim, zihnim sanki boşaldı. 

-Şimdi sırada ne var? 

-Sırada ne yazacağım ile ilgili planlama var. 

-Peki planlama şart mı? 

-Şart, en azından benim için öyle.. 

İşte duygu yumağı içinde yukarıda değindiğim uyarı ile karşılaşınca irkildim adeta. Önümde bir ışık peyda oldu sanki. Dağınık zihnim toparlanmaya, bulanık suyum durulanmaya başladı adeta.

Tabii ki bu durum eş zamanlı işler için de mümkün. Yeni başlanacak bir iş de olabilir. 

Rabbim yazdıklarımızı yaşamayı nasip etsin ve makamında sadak-i cariye olarak kabul buyursun...

Öyle ise;

"...bir işi bitirince diğerine koyul..." 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIRMIZI KAR

Resim
  KIRMIZI KAR 2023 yılının 6 Şubat’ı saat 04.17’de yaşanan o büyük deprem felaketinin hem teknik, hem ekonomik, hem sosyolojik, hem psikolojik hem de sanat ve edebiyat yönüyle ele alınması son derece önemli... Nitekim büyük felaketten bu yana yerli-yabancı birçok tahlil, tespit ve yorum yapıldı; yığınlarca rapor hazırlandı. Yapılmalı da, buna kimsenin itirazı yok. Lakin yaşanan bu büyük acının, yapılan gözlemlerin ve edinilen tecrübelerin gelecek kuşaklara aktarılması ve aynı acının tekerrür etmemesi de bir o kadar önemli. Bunun en önemli yolu ise sanat-edebiyattan geçiyor. Mesela bu acının ve yaşanan tecrübelerin sinemaya aktarılmasından tutun da roman ve hikâyelere konu edilmesine varıncaya kadar birçok mecraya taşınması gerekir. Hakeza müziğinin yapılması da öyle... Tabii hiç şüphesiz en önce bu yaraların bir güzelce sarılması ve vatandaşın huzura kavuşturulması daha önemli. İşte böylesi bir duyarlılıkla bu büyük felaketi her depremzede gibi iliklerine varıncaya kadar yaşaya...
Devamı

"KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU

Resim
  "KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU 25.10.2024 Bayağı bir zamandır ara verdiğim roman okumaya bir yazar dostumuzun yayınlanan yeni kitabıyla yeniden başladım. Daha çok hikayeleriyle tanıdığımız Selvigül Kandoğmuş Şahin'in Okur Kitaplığı'ndan yeni çıkan (Ağustos 2024) Kar Yağarken romanıyla yani.  Üniversiteli yıllardan beri yazdıklarını takip ediyorum. Akıcı bir üsluba sahip Selvigül Kandoğmuş Şahin'in kendine has bir hikaye tarzı var. Edebiyat dünyamızın  özgün  kalemlerinden biri. Tabii deneme kitaplarının yanı sıra resim çalışmaları da var. Yani anlayacağınız sanatını davasına adamış ve bu yönde adeta bir aktivist gibi hem yaşayan hem de yazan dert, dava sahibi bir yazar, sanatçı  Selvigül Kandoğmuş Şahin. Uzun bir süredir bir dönem romanı üzerinde çalıştığından haberdardım. Söz konusu kendi kuşağımız olunca heyecanlanıyor insan haliyle ve bir an önce yazılanları okumak istiyor. Kitabın yayınlandığını duyunca Kitapyurdu'ndan sipariş vermek i...
Devamı

Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde…

Resim
Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde … 02.11.2024 “Kulaklarda bir uğultu Şu gökyüzüne çarpıp gelen Mahşer çığlığı. Duasız nefesler Kadavra kokan insanlar Kendi yüzünden utanmış Maskelere sığınan cesetler. Zaman bir sarkacın ardına gizlenmiş Bereketsiz şimdi ömürler.” İsmi yaman ama şimdilerde her tarafından acı akan bir şehirden bahsediyorum. Bu şehirde hala büyük acılar var.    Her geçen gün hasarın boyutu, acının, hüznün derinliği daha yakından hissediliyor. Deprem olalı bir buçuk yılı geçti ama yaralar henüz sarılabilmiş değil. Birkaç gün geçirdiğim Adıyaman’da hergün o acıları içinde yaşayan yüzlere tanıklık ettim.    Geleceğe dair umutları zayıflayan insanlarla konuştum. Şehrin genç insanlarıyla beyin fırtınasında bulundum. Okullarda öğrencilerle buluştum, yöneticileriyle biraraya geldim. Şehrin birçok yerinde hala yıkık/yıkılmayı bekleyen binalar var. Her tarafta enkaz, toz, toprak, moloz… Ama herşeye rağmen ağır aksak da olsa    bu acı şehirde ayak...
Devamı