ÜÇ GÜNLÜK DÜNYANIN İKİNCİ GÜNÜ

 ÜÇ GÜNLÜK DÜNYANIN İKİNCİ GÜNÜ




05.02.2023

Ali Işık yakın zamanda tanıdığım cevval gençlerden biri... Aynı zamanda pozitif bir duruşu, sevecen davranışı ve umut vadeden bir geleceği olan   yazar-şairlerden. son derece dinamik bir yapısı var. Çok sık görüşmesek de bendeki ilk izlenim böyle.  Ankara'da mukim bir İstanbul sevdalısı olduğunu da anımsatmak lazım. Onu ilk YTB'de tanıdım, daha sonra yayın dünyasında...  Birçok tanıdık arkadaş gibi o da bende sosyal medya paylaşımları ve sanal mecradaki yazıları üzerinden hep görüşüyormuş hissi uyandıranlardan biri. 

En son onun 2023 yılında Pruva Yayınlarından çıkan Üç Günlük Dünyanın İkinci Günü öykü kitabını okudum. Kitaptan aldığım notlarıma baktığımda görüyorum ki; bir hayli olmuş bu kitabını okumam. Aldığım notlar üzerinden ancak kitabın bende bıraktığı izleri anımsadım.

İçe dönük sürükleyici öykülerden bir demet sunuyor Ali Işık bu çalışmasında.  Yer yer isimler üzerinden göndermeler var öykülerde. Bilinen menkıbe veya yaşanmışlıklara farklı bir perspektif sunuyor. Nihayetinde insanın içinde bir yerlere değiyor öyküler. Üç günlük dünyada insanın bir muhasebe yapmasına vesile oluyor aslında. Yaşanacak bir günü de avantaj olarak önümüze sunuyor. 

Yani hala bir çıkış var ve iş işten vaz geçmiş değil. Zaten hayat da böyle bir şey değil mi işin doğrusu?

Ali Işık okuduğum bu çalışmasında başarılı  bir öykü dili kullanıyor ve insanın içine uzun yolculularda bulunuyor.

Üç Günlük Dünyanın İkinci Gününü okuyup bitirdiğimde damağımda hoş bir öykü tadı kaldı.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIRMIZI KAR

Resim
  KIRMIZI KAR 2023 yılının 6 Şubat’ı saat 04.17’de yaşanan o büyük deprem felaketinin hem teknik, hem ekonomik, hem sosyolojik, hem psikolojik hem de sanat ve edebiyat yönüyle ele alınması son derece önemli... Nitekim büyük felaketten bu yana yerli-yabancı birçok tahlil, tespit ve yorum yapıldı; yığınlarca rapor hazırlandı. Yapılmalı da, buna kimsenin itirazı yok. Lakin yaşanan bu büyük acının, yapılan gözlemlerin ve edinilen tecrübelerin gelecek kuşaklara aktarılması ve aynı acının tekerrür etmemesi de bir o kadar önemli. Bunun en önemli yolu ise sanat-edebiyattan geçiyor. Mesela bu acının ve yaşanan tecrübelerin sinemaya aktarılmasından tutun da roman ve hikâyelere konu edilmesine varıncaya kadar birçok mecraya taşınması gerekir. Hakeza müziğinin yapılması da öyle... Tabii hiç şüphesiz en önce bu yaraların bir güzelce sarılması ve vatandaşın huzura kavuşturulması daha önemli. İşte böylesi bir duyarlılıkla bu büyük felaketi her depremzede gibi iliklerine varıncaya kadar yaşaya...
Devamı

"KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU

Resim
  "KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU 25.10.2024 Bayağı bir zamandır ara verdiğim roman okumaya bir yazar dostumuzun yayınlanan yeni kitabıyla yeniden başladım. Daha çok hikayeleriyle tanıdığımız Selvigül Kandoğmuş Şahin'in Okur Kitaplığı'ndan yeni çıkan (Ağustos 2024) Kar Yağarken romanıyla yani.  Üniversiteli yıllardan beri yazdıklarını takip ediyorum. Akıcı bir üsluba sahip Selvigül Kandoğmuş Şahin'in kendine has bir hikaye tarzı var. Edebiyat dünyamızın  özgün  kalemlerinden biri. Tabii deneme kitaplarının yanı sıra resim çalışmaları da var. Yani anlayacağınız sanatını davasına adamış ve bu yönde adeta bir aktivist gibi hem yaşayan hem de yazan dert, dava sahibi bir yazar, sanatçı  Selvigül Kandoğmuş Şahin. Uzun bir süredir bir dönem romanı üzerinde çalıştığından haberdardım. Söz konusu kendi kuşağımız olunca heyecanlanıyor insan haliyle ve bir an önce yazılanları okumak istiyor. Kitabın yayınlandığını duyunca Kitapyurdu'ndan sipariş vermek i...
Devamı

Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde…

Resim
Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde … 02.11.2024 “Kulaklarda bir uğultu Şu gökyüzüne çarpıp gelen Mahşer çığlığı. Duasız nefesler Kadavra kokan insanlar Kendi yüzünden utanmış Maskelere sığınan cesetler. Zaman bir sarkacın ardına gizlenmiş Bereketsiz şimdi ömürler.” İsmi yaman ama şimdilerde her tarafından acı akan bir şehirden bahsediyorum. Bu şehirde hala büyük acılar var.    Her geçen gün hasarın boyutu, acının, hüznün derinliği daha yakından hissediliyor. Deprem olalı bir buçuk yılı geçti ama yaralar henüz sarılabilmiş değil. Birkaç gün geçirdiğim Adıyaman’da hergün o acıları içinde yaşayan yüzlere tanıklık ettim.    Geleceğe dair umutları zayıflayan insanlarla konuştum. Şehrin genç insanlarıyla beyin fırtınasında bulundum. Okullarda öğrencilerle buluştum, yöneticileriyle biraraya geldim. Şehrin birçok yerinde hala yıkık/yıkılmayı bekleyen binalar var. Her tarafta enkaz, toz, toprak, moloz… Ama herşeye rağmen ağır aksak da olsa    bu acı şehirde ayak...
Devamı