ZELZELE

 ZELZELE




21.03.2023

"Yer büyüklüğüne uygun o dehşetli sarsıntısıyla sarsıldığı, Yer bütün ağırlıklarını; ölülerini, hazinelerini fırlatıp dışarı çıkardığı, Ve insan şaşkın şaşkın: “Ne oluyor buna?” dediği zaman! İşte o gün yer, üstünde olan biten bütün haberlerini anlatır: Çünkü Rabbin ona böyle yapmasını emretmiştir. O gün insanlar, yaptıkları işlerin kendilerine gösterilmesi için kabirlerinden çıkıp hesap yerine bölük bölük gelirler. Artık kim zerre ağırlığınca bir iyilik yapmışsa, onu görür. Kim de zerre kadar bir kötülük yapmışsa, onu görür."

(Zilzal, 1-8)

Gök yarıldığında ne yapılabilir ki? Ya da yer içindekileri dışarı çıkardığında... Yerle gök birbirine karıştığında... Adeta birbirine yapışırcasına sarsıp sarsıldığında... Ne yapsın ki üstündekiler ve de içindekiler?

Allahım!.. Bu bir rüya mı? Yoksa bir kabus mu? Niye böyle beşik gibi sallanıyorum? Üstüme üstüme geliyor duvarlar. Tavandaki avize yırtınıyor sallanmaktan. Havada uçuşuyor her şey. Kapıya yöneliyorum. Sıkışmış açılmıyor kapı.

Kaçış nereye? Var mı bir planın  baba?..

Bağırıyorum, avazım çıktığı kadar... Sesimi duyan yok!... Cevap veren de...

Allahım, nedir bu kabus? Hayır kabus değil, bu! Keşke her şey bir rüya olsaydı. Oysa gerçeğin ta kendisi... Yer, beşik gibi sallanıyor. Dipten dipten tokatlıyor. Güm!... güm!... güm!... Gardırop devriliyor, dolaplar yerle bir, camlar şangırdıyor.. Az kalsın altında eziliyorum.

Kıyamet!... Kıyamet bu!...

Ahh ölüm!... Ne kadar yakınsın şimdi. Bize yakın değil mi ölüm? Anlık bir vaka... Sürekli ensemizde Azrail. Ama çoğu kere bunu görmüyor, göremiyoruz.

Uyku ki ölümden izler taşır. Öyle bir uçar ki bedenden duygular, nerelere gideceğini kestiremezsiniz. Kopmuştur bir kere ruh bedenden. Daldan dala konar, buluttan buluta uçarsınız adeta. Beden bir yorganın altına sinmiştir. Uçsuz bucaksız, sınırsız bir alemde kulaç atmaktasınız. 

Peki yeniden uyanış?...

Bir irkilme kadar yanınızda, yanı başınızda... Her şey bir anda biter. Tıpkı gözünüzü açınca karanlığın uçup gitmesi gibi... Ruh yeniden bedene siner ve canlanır yeniden cümle alem.

Öte tarafa yol alırken ölüm de böyle midir? Bu kadar rahat ve de kolay mıdır ruhun bedenden çıkıp gitmesi?


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIRMIZI KAR

"KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU

Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde…