KAHRAMANIN SONSUZ KISA YOLCULUĞU

KAHRAMANIN SONSUZ KISA YOLCULUĞU

12.06.2024

Uzun süredir küçürek öyküler okumamıştım. Küçürek öykülerin öyle küçük metinler olduğuna bakmayın. O da ayrı bir maharet ya… Kısa ama içi dolu dolu, özlü özlü yani… İşte en zor olanı da budur bir yazar için. Çünkü kalem yazmaya başladı mı onu durdurmak zordur. İsmi üzerinde ya-zar… Hep yazar, işi bu… Bazen sonunun nereye bağlanacağını bilmeden yazar da durur, öylesine kapıldı mı gider. Ama esasında önemli olan önceden tasarlayıp bir plan dahilinde yazmaktır. Önceden kurgu oluşturur, plan yapar. En kolayı kafasında olanı kâğıda dökmektir. 

Ama küçürek öyküler öyle mi? 

Sahi bütün bunları kime niçin yazıyorum? Sanki karşımda birileri varmış gibi bir de soru soruyorum. Olacak şey mi hiç? Olsun belki okuyucu o yazılanları dikkatlice okuyup o soruları cevaplıyordur. Umarım öyle…. 

İşte bu da küçürek bir öykü bir bakıma, değilmi?

Olmadı mı? Valla paşa keyfiniz bilir beyim?

Suavi Kemal Yazgıç eski zamanlardan beri takip ettiğim kıymetli bir kalem. Öyle eski zamanlar dediysem çok da gerilere gitmeye gerek yok. 15-20 sene kadar oldu yani.

Bir yazar -şairi bu kadar süre takip etmek tanımak için yeterli sanırım. En son onun Karmanın Sonsuz Kısa yolculuğu öykü kitabını okudum.  Bende bu duygular hasıl oldu, sıcağı sıcağına paylaşmak istedim. Yani küçürek öykü bahsini. Tam da öyle yazmış. 

İşin doğrusu söz onda sesten fersah fersah önde… Hem düzyazıları, hem şiirleri kendini okutan cinsten. Velud bir kalem, bir o kadar da mütevazi bir kişilik. 

En iyisi onun kahramanın sonsuz kısa yolculuğuna çıkıp öykülerini tatmak ve o kısa yolculukta uzun uzun soluklanmak…

Yüreğine sağlık Suavi….