YARIM KALAN KİTAPLAR

 YARIM KALAN KİTAPLAR



Okuyucu haklarından bahseder Daniel Pennac kitaplara ve okumaya dair Roman Gibi kitabında. Onun kitabın arka kapağına da koyduğu meşhur 10 maddelik kitap okurunun hakları manifestosu var orada. O on madden  biri de; "bir kitabı bitirmeme" hakkıdır.  

Eğer okuru sarmıyorsa  kitap pekala okumayı bırakabileceğinden bahseder Pennac. Veya başka bir nedenden dolayı da olabilir. 

Bende de zaman zaman bu haller oluyor ve bu hakkımı hemen kullanıyorum. Belki yazarına haksızlık yapıyor olabilirim. O nedenle zaman zaman vicdan azabı çekip yeniden okumaya başladığım kitaplar olmuyor değil. 

İtiraf edeyim ki bu ara yoğun okumadan kaynaklı olsa gerek yarım bıraktığım birkaç kitap oldu. Ama kitap okumayı bırakmış olmam o kitabı sevmediğim, başarılı bulmadığım, faydalı olmadığı anlamına gelmez zinhar.

Mesela Ethem Erdoğan'ın Çıra Edebiyat'tan çıkan Türkçe'nin Çığlığı kitabı bunlardan birisidir. Birkaç yazısını okudum ve kitaptan alacağımı aldım doğrusu. Müstefit oldum. 

Yine yeni yayınlanan Mehmet Kurtoğlu'nun Hayal ve Hakikat Adamları da bu kitaplardan. Aslında tam da yarım bıraktığımı söyleyemem. Her an kaldığım yerden devam edebilirim de. Masamda duruyorlar çünkü.

Ayşe Şener'in felsefik yazılarından oluşan iki kitabı var elimde. İkisi de yarım kaldı.  Bunlardan birincisi Neden Sanat kitabı, ikinci ise yeniden basılan Hiç Aylar Üç Aylar kitabı. İkisi de Okur Kitaplığı'ndan.  İkisinin de dilini başarılı buldum. Onlar da masamda duruyor ve zaman zaman okuyorum doğrusu. Yani sindire sindire... 

Elimde bu ara yarım kalan kitaplardan biri de Hartmut Rosa'nın Dünyanın Kontrol Edilemezliği kitabı. Yahu kendimizi kontrol edemiyoruz ki dünyayı kontrol edebilelim. Ağır geldi bu yük doğrusu, sanırım devam edemeyeceğim. 

Aslında okumayı yarım bıraktığım kitap yok. Kitap okuma oburluğundan kaynaklı "kitapları toplu okuma" hastalığı var bende. O nedenle yarım kalıyor hepsi. 

Allah affetsin!...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KIRMIZI KAR

Resim
  KIRMIZI KAR 2023 yılının 6 Şubat’ı saat 04.17’de yaşanan o büyük deprem felaketinin hem teknik, hem ekonomik, hem sosyolojik, hem psikolojik hem de sanat ve edebiyat yönüyle ele alınması son derece önemli... Nitekim büyük felaketten bu yana yerli-yabancı birçok tahlil, tespit ve yorum yapıldı; yığınlarca rapor hazırlandı. Yapılmalı da, buna kimsenin itirazı yok. Lakin yaşanan bu büyük acının, yapılan gözlemlerin ve edinilen tecrübelerin gelecek kuşaklara aktarılması ve aynı acının tekerrür etmemesi de bir o kadar önemli. Bunun en önemli yolu ise sanat-edebiyattan geçiyor. Mesela bu acının ve yaşanan tecrübelerin sinemaya aktarılmasından tutun da roman ve hikâyelere konu edilmesine varıncaya kadar birçok mecraya taşınması gerekir. Hakeza müziğinin yapılması da öyle... Tabii hiç şüphesiz en önce bu yaraların bir güzelce sarılması ve vatandaşın huzura kavuşturulması daha önemli. İşte böylesi bir duyarlılıkla bu büyük felaketi her depremzede gibi iliklerine varıncaya kadar yaşaya...
Devamı

"KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU

Resim
  "KAR YAĞARKEN" BİR KUŞAĞIN YAŞADIKLARI ROMAN OLDU 25.10.2024 Bayağı bir zamandır ara verdiğim roman okumaya bir yazar dostumuzun yayınlanan yeni kitabıyla yeniden başladım. Daha çok hikayeleriyle tanıdığımız Selvigül Kandoğmuş Şahin'in Okur Kitaplığı'ndan yeni çıkan (Ağustos 2024) Kar Yağarken romanıyla yani.  Üniversiteli yıllardan beri yazdıklarını takip ediyorum. Akıcı bir üsluba sahip Selvigül Kandoğmuş Şahin'in kendine has bir hikaye tarzı var. Edebiyat dünyamızın  özgün  kalemlerinden biri. Tabii deneme kitaplarının yanı sıra resim çalışmaları da var. Yani anlayacağınız sanatını davasına adamış ve bu yönde adeta bir aktivist gibi hem yaşayan hem de yazan dert, dava sahibi bir yazar, sanatçı  Selvigül Kandoğmuş Şahin. Uzun bir süredir bir dönem romanı üzerinde çalıştığından haberdardım. Söz konusu kendi kuşağımız olunca heyecanlanıyor insan haliyle ve bir an önce yazılanları okumak istiyor. Kitabın yayınlandığını duyunca Kitapyurdu'ndan sipariş vermek i...
Devamı

Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde…

Resim
Hep Bir UĞULTU ile Dolaştım Bu Şehirde … 02.11.2024 “Kulaklarda bir uğultu Şu gökyüzüne çarpıp gelen Mahşer çığlığı. Duasız nefesler Kadavra kokan insanlar Kendi yüzünden utanmış Maskelere sığınan cesetler. Zaman bir sarkacın ardına gizlenmiş Bereketsiz şimdi ömürler.” İsmi yaman ama şimdilerde her tarafından acı akan bir şehirden bahsediyorum. Bu şehirde hala büyük acılar var.    Her geçen gün hasarın boyutu, acının, hüznün derinliği daha yakından hissediliyor. Deprem olalı bir buçuk yılı geçti ama yaralar henüz sarılabilmiş değil. Birkaç gün geçirdiğim Adıyaman’da hergün o acıları içinde yaşayan yüzlere tanıklık ettim.    Geleceğe dair umutları zayıflayan insanlarla konuştum. Şehrin genç insanlarıyla beyin fırtınasında bulundum. Okullarda öğrencilerle buluştum, yöneticileriyle biraraya geldim. Şehrin birçok yerinde hala yıkık/yıkılmayı bekleyen binalar var. Her tarafta enkaz, toz, toprak, moloz… Ama herşeye rağmen ağır aksak da olsa    bu acı şehirde ayak...
Devamı